მთავარი » 2010 » აპრილი » 27
ეს არის ამბავი ერთ საძმაკაცოზე. რომლებიც ერტად მოდიოდნენ ბავშვობიდან, ერთად იზდებოდნენ, ერთად სწავლობდნენ, ერთად ჩხუბობდნენ, ერთად ეძინათ და ერთმანეთის ოჯახებში იზრდებოდნენ. ეს არ არის ჩვეულებრივი ამბავი ეს არის ამბავი წმინდა სადძმოზე.
Share
სრულად ნახვა
- გინდა მძღოლი გავაგიჟოთ? - ჩასჩურჩულა გიომ ანუკის. გინდა მძღოლი გავაგიჟოთ? - ჩასჩურჩულა გიომ ანუკის.
- როგორ?
- ჩშშ.. ოღონდ არ დაიბნე და ამყევი.
- კაი.
გიომ თვალი ჩაუკრა, მერე სერიოზული სახე მიიღო და ხმამაღლა, მძღოლის გასაგონად თქვა:
- ანუკი, მისმინე, რაღაც უნდა გითხრა...
- რა იყო?
- არ ვიცი როგორ გამიგებ, შეიძლება ცუდად გამიგო, მაგრამ ესე გადავწყვიტე...
- მითხარი.
- უკვე ერთ წელზე მეტია ერთად ვართ და...
- და?
- ცოლად უნდა გამომყვე.
- რაა?!
- უნდა მოგიტაცო.Share
სრულად ნახვა
 რაც არ ვიცხოვრე, იმით გიჯერებ,
იმით მწამხარ და იმით მიყვარხარ
და შენც იქ ყოფნას უფრო იფერებ,
შესაყვარები უფრო იქა ხარ.

ვიდრე მპატრონობს თვალი შენდობის,
ვიდრე ოცნების უფალი დამთმობს,
იქ, მომავალში უფრო გენდობი,
უფრო მოგელი და უფრო გნატრობ.

ამ რწმენად მიღირს ქარის წყალობა,
თოვლის ვნება და ცდუნება ღამის,
რომ ამ სიყალბეს და წარმავლობას
გადახრის ხვალის მარადი წამი.

აქ, ენკენიის სივრცე - იოდად
ჩამოჰქცევია ნასხვისარ სითბოს.
ვითომ მტკიოდა, თუკი მტკიოდა,
თუკი მიყვარდა, მიყვარდა ვითომ.
Share
სრულად ნახვა
 გითხრა რა იყო?
არაფერი. . . მინდა აქ იყო.
დარდი გაგიყო
უშენობამ იცი რა მიყო?
სული დამძიმდა…
არაფერი აღარ მახარებს...
სევდა მაწვიმს და
ცრემლი კოცნის დაღლილ წამწამებს.
ყველა შორი და . .
ახლო მდგომი უფრო დუმდება.
ის ვინც მოვიდა
არ მოსული უკან ბრუნდება..
გზები გაიყო...
ცა გაიღო...
გული გაიპო…...Share
სრულად ნახვა
სიყვარული ამ ქვეყნად მოვლენილ ყველა არსებაში ერთ-ერთი უმთავრესი გრძნობაა. ყველაზე კაშკაშა გამონათებაა, ყველაზე დიდი ძალაა, რომლის დამამარცხებელი ძალაც არ არსებობს. თავდაპირველად ყველას სულს აღამაღლებს, რომელმაც გაერთიანება შესძლო და იმ ქვეყნიურ სამყაროსათვის ამზადებს. შემდეგ სულები უსაზღვროების სახელით ბრძოლას იწყებენ, რათა მათ მიერ შეგრძნებულ ყველა გულებზე გაბატონდნენ. სიყვარულით შეპყრობილი მკვდარიც კი გაცოცხლდება. სიკვდილისას `სიყვარულით~ განუტევებს სულს, ხოლო სიცოცხლეს კი კვლავ სიყვარულის შთაბერვით უბრუნდება.

იმ ადამიანების, სულიერ ზეცაზე ამაღლება რომლებსაც სიყვარულის გრძნობა არ განუცდიათ შეუძლებელია. არსებობენ ადამიანები რომლებიც ღრმა მოხუცებულობამდე სულიერი განვითარების გზაზე ცისქვეშეთში მცირეოდენ მანძილსაც ვერ გადიან. სიყვარულს მოკლებული გულები იმის გამო, რომ ეგოს ბნელ ლაბირინთებს ვერ დააღწიეს თავი, ვერავის შეიყვარებენ. ისე წავლენ ამ ქვეყნიდან, რომ მათ გულში სიყვარულს არ დაუვანებია და კრულქმნილმნი განერიდებიან ამ ქვეყანას.

ამ ქვეყნად მოვლენილ ჩვილს სიყვარულით ეგებებიან. იგი სიყვარულით გამსჭვალულ გულებს ხედავს და ამ გულებს მინდობილი იზრდება. წლების შემდეგ ამ სიყვარულს ხან პოულობს, ხან კი ვერა. მთელი ცხოვრების მანძილზე კი იგი ამ ეძიებს ამ სიყვარულს და ამ სიყვარულისაკენ მიილტვის.Share
სრულად ნახვა
მინდა დავწერო,უბრალოდ მინდა და ვწერ..არც მე ვიცი რას,მაგრამ რაც ახლა გულში მაქვს ფურცელზე თუ არ გადმოვიტანე...ავფეთქდები,შიგნიდან ავფეთქდები.. სული მტკივა..!ვნანობ ! მიყვარს და მენატრება !!! ვიცი ვიჩქარე...მაგრამ შენ ხომ ვერც კი წარმოიდგენ ახლა როგორ მინდა ხმის წასვლამდე ვიყვირო,უფროსწორად გიყვირო თუ რაოდენ დიდია ჩემი შენდამი სიყვარული! ის განცდა მეუფლება,რომ თითქოს საკუთარი ნებითვე გაგგზავნე სხვის მკლავებში.. როგორ მინდა შენტან...ნეტავ შემეძლოს ამ გრძნობის გამოხატვა...რატომ?რატომ ვართ ასეთი ამაყები?იქნებ მხდლები? ალბათ ორივე... გატაცებააა?! უბრალოდ ნელა,მძიმედ მეღიმება..მენანება დრო,ჩემი გრძნობები,განცდები,მოგონებები...თუმცა,მე შენ დღეს, აი, სწორედ ახლა, ამ წუთას მიყვარხარ და სრულიადაც არ მანაღვლებს რა იქნება ხვალ..იქნებ, სულაც აღარ ვიარსებებ ამ წუთსოფელში..ამიტომ
მინდა გაგანდო ეს "საიდუმლო" .. სუფტა და წრფელი სიყვარული.. შენ გგონია "თავს ვიფასებ"??გგონია არShare
სრულად ნახვა

გძინავს?
-არა, არ მძინავს
-როგორ ხარ?
-ბევრს ვფიქრობ.. უაზროდ ბევრს..…
-მერე რა, ფიქრი ყველას არ შეუძლია.. მოგენატრე?
-შენც ხომ იცი ერთადერთი ხარ, ვინც მართლა მენატრება..
-საიდან უნდა ვიცოდე?

-რა ვიცი, თქვენზე ამბობენ, რომ ყველაფერი იცით..
-ჰეჰ.. და შენც გჯერა? იმდენ რამეს ამბობენ და შენ არაფრის გჯეროდა, ეგ რატომ დაიჯერე?
-ალბათ მინდოდა რომ ეგრე ყოფლიყო და იმიტომ...
-ხო, შენც გაიგებ როგორცაა სინამდვილეში.. თვალები გაახილე რა, ასე მგონია გძინავს
-გავახელ თუ დამპირდები, რომ არ წახვალ.. აი გავახილე..
-და ხომ ხედავ რომ ისევ აქ ვარ.. ისევ ისე გიპრიალებს თვალები, თუმცა სხვანაირი ხარ.. უუუხ, როგორ მომენატრე.. შენი სუნთქვა მომენატრა..
- მე კიდევ შენს საფეთქელთან მფეთქავი სიცოცხლის ძარღვი.. და ყელზე კოცნით დათვლილი შენი პულსაცია..
Share
სრულად ნახვა
ertxel dedamiwaze yvela adamianurma grdznobam da tvisebam ertad moiyara tavi. sigijem tqva: damalobana vitamashoto. daiwyes damalva! simartle ar daimala, mainc mipovniano. sicrue cisartyelashi daimala, sinamdvile_okeaneshi, sizarmace yvelaze axlos daimala. tavisupleba niavs amoepara, sikete kargaxans sxvas utmobda adgilebs! rwmena zecashi aichra, shuri ki sxivshi miimala. siyvaruli sadac mivida yvelgan dakavebuli iyo. bolos lamazi vardis buchqi ipova da shig daimala. dawyo sigijemde damaluli grdznobebis dzebna. yvela ipova... siyvarulis garda, bolos vardis buchqi gadawia da kivilis xma gaigo... siyvaruls eklebze daechra tvalebi da dabrmavda... mas shemdeg dedamiwaze siyvaruli, sigijes xelchakidebuli dayavs!

siyvarulis legenda -"ertxel sigijes da siyvaruls ertmaneti sheuyvardat, ver dzlebdnen uertmanetod, sul ertad iyvnen bednierad, ertxel sigijem siyvaruls vardi achuqa, siyvaruls yvavili moewona, magram ekali tvalshi moxvda da dabrmavda. mas shemdeg siyvaruli brmaa da sigijec mudam tan dasdevs...Share
სრულად ნახვა
 შუაღამე იყო. პატარა სანთელი ბჟუტავდა ჩემი ოთახის მაგიდაზე. უაზროდ ეყარა
ტანსაცმელი სავარძელში... მე კი ლოგინზე ვიწექი და ვგრძნობდი, როგორ
მიზიდავდა რაღაც ძალა მაგიდისკენ...
ნელა ავდექი ლოგინიდან, შიშველი
ფეხებით მივედი მაგიდასთან და პირველი რაც თვალში მეცა, ეს იყო მისი
სურათი. უეცრად საშინელი მონატრება ვიგრძენი, ისეთი, როგორიც არასოდეს
მიგრძვნია, მაგრამ ამ მონატრებას უიმედობის დაღი აჩნდა...
თვალი
მოვაცილე სურათს და მაგიდას გადავხედე; აქაც ყველაფერი მის თავს
მახსენებდა: მისი ნაჩუქარი საფერფლე, რომელიც სავსე იყო სიგარეტის
ნამწვავებით; მისივე ხელით აცმული მძივი; მისი წერილი და...მაგრამ რაღაც
არ იყო ამ ნივთებთან კავშირში... ეს იყო პატარა სამართებელი, რომელიც ამ
სარამოს ფურცლების დასაჭრელად გამოვიყენე. უეცრად რაღაც აზრმა გამიელვა,
მაგრამ სწრაფად უარვყავი...
ოთახიდან გამოვედი და აბაზანისკენ
გავეშურე, სიბნელეში რაღაცას დავეჯახე, მაგრამ ყურადღება არ მიმიქცევია.
სახეზე წყალი შევისხი და ოთახში დავბრუნდი... მაგიდასთან მივედი და
დავჯექი. ჯერ სურათს შევხედე, მერე სამართებელს. რაღაც მსგავსებას
ვეძებდი. გამეღიმა, როცა აღმოვაჩინე, რომ მისი კაბა სამართებლის ტარივით
შავი იყო, ხოლო მაისური სამართებლის პირივით ნაცრისფერი... გამოხედვაცShare
სრულად ნახვა
აი, დადგა პირველი სექტემბერი, როდესაც ბავშვები ჟრიამულით მიიჩქაროდბენ სკოლაში.
-ვაა, გიო როგორ ხარ? როგორ შეცვლილხარ ბიჭო...
-რას ვიზამთ სალო უკვე მეათე კლასში ვართ, დრო მალე გადის და ჩვენც ვიცვლებით.. შენ როგორ ხარ?:)
-მეც კარგად ვარ...როგორ გაატარე ზაფხული?
-აი, იკაც მოსულაა.. რავა ხარ იკუშ? -კარგად თქვენ როგორ ხართ ბავშვებო?
-"ჩვენც კარგად!" -უპასუხა გიომ!
- ბიჭო შენი შეყვარებული სადაა?
-ნათია? არ ვიცი ეე. გუშინ ველაპარაკე და ასე მითხრა მოვალო და მოვა რაა...
***
დაიწყო სასწავლო წელი.. ნათია და ირაკლი შეყვარებულები იყვნენ! მათ ერთმანეთი მერვე კლასიდან უყვარდათ! ***
-დედა მე ცოტახანი ეზოში გავალ, გავისეირნებ.. კარგი?
-დღეს ხომ გიორგის დაბადების დღეა შვილო... რატომ არ მიდიხარ?
-არ მინდა წასვლა. მირჩევნია გავისეირნო..
-არა შვილო ამ წვიმაში რა გინდა გარეთ.. ჯობია გიოსთან წახვიდე ან სახლში დარჩე... თან უკვე ბნელოდა!
-დეე, ხომ იცი რომ წვიმაში სიარული მიყვარს...
-კაი სალო, მაგრამ ქოლგა მაინც წაიღე!!
-დეეე!Share
სრულად ნახვა
მე თუ ვტირივარ,ნაღდი ცრემლი მიოსებს თვალებს,
მე თუ ვიცინი, პირფერობა სადღაც აგდია,
მე თუ ვიყვარებ,არა ვგავარ ბრჭყვიალა ქალებს
და რაც ჩემშია,ყველაფერი მუდამ ნაღდია.
მე თუ ვმეგობრობ,ერთგულებას ელოდე,უნდა,
მე თუ ვღალატობ,იმ ღალატსაც თავის ფასი აქვს,
არ ვხურდავდები,არც არასდროს ვაბრუნებ ხურდას
და არ ვთამაშობ ცხოვრებასთან ორმაგ პასეანსს.
მე თუ ვუჩოქებ,ალალ გრძნობას ვუჩოქებ მარტო,
მე თუ ვაღმერთებ,-სიყვარულის ღმერთია იგი,Share
სრულად ნახვა
 იწყება გრძნობა იღება კარი
გულისკენ ნაზად გრიალებს ქარი
სურნელი მოაქვს ლამაზი ქალის
რომელიც არის თბილი და ნაზი

ქალი ტქბილია როგორც შაქარი
ის უნდა იყოს ცოტათი ტამამი
შეხედეთ დატკბით იგია ამაყი
მაგრამ უფრთხილდით ქალია ლამაზიShare
სრულად ნახვა
ქუჩას მივუყვები გულდამძიმებული,
ვიღაც მიღიმის და ვიღაც მესალმება.
მე კი ჩემს გრძნობებში აწურული,
შენი უხმო ლანდი მენატრება....
ამდენ სიამაყეს რისთვის ვთამაშობდი,
ვდარდობ და დარდზე დარდი მემატება.
მაშინ რომ შენ ალერს გავურბოდი,
დღეს შენი გაბრაზებაც მენატრება...Share
სრულად ნახვა
 მე არ გიცნობ მაგრამ მაინც მიყვარხარ
არც კი გკითხავ ვისი ხარ ან ვინახარ
მე უბრალოდ სულ შორიდან გიყურებ
სჰემიყვარდი და თავს არ ვიტყუებ

მე უბრალოდ მომწონს შენი შიჩუმე
და თვალებით წარმოთქმული სიტყვები
დამიჯერე უსასრულოდ მიყვარხარ
და სიკვდილის დღემდე ასე ვიქნები

ისევ ვხედავ მე ამ ქუჩებს ავდარიანს
ისევ გნატრობ ყველაფერზე მე ძალიან
მიყვარხარ და ამის თქმას მე არ ვნანობ
კიდევ ჩვენზე ბევრ ოცნებებს გაგანდობ

მე შენ გეტყვი რაც აქამდე არ მითქვამს
არვიცი შენ ამას როგორ აგიქვავ
მაგრამ მაინც ბევრი ცრემლი დავღვარე
და ფიქრები ჩემი მე შენ გაგანდეShare
სრულად ნახვა
 ნეტა რა წვეთავს ნუთუ ცრემლია
ეჰ რატომ ტირი ბაგეც სველია
კლდესაც შეხედე ისიც კი ტირის
ტვალი შეავლე იმ მოხრილ ტირიფს

შენც ის იგრძენი რასაც ვგრძნობ ახლა
იცი რამდენი ტანჯვა გადამხდა
მაგრამ ცრემლი ხომ წმინდა წვეთია
და შენზე ფიქრშიც ჩამომწვეთია
Share
სრულად ნახვა
ერთხელ მაინც გამღვიძებოდა შენს გვერდით?
ერთხელ მაინც ჩაგეკარი გულში?!
ერთხელ მაინც,
შევმკრთალიყავი შეხებითთუნდაც ერთხელ გეთქვა გაღვიძებისას ყურში...
დილა მშვიდობისა ჩემო გაზაფხულის საჩუქაროდილა მშვიდობისა მართლა შეყვარებავ ჩემო...
სამადლობელო და დაგვიანებისთვის სამდურავოჩემო დაკარგულო ეხლა შეგრძნებულო გემოვ!
ერთხელ ასრულებას რატომ არ დაადგა საშველი?შენეულ სიტყვით და შენეულ სათქმელითShare
სრულად ნახვა
ქარმა წაიღო ის გრძნობა ძველი,
შენ რომ გიყურებ, ფიქრით სხვაგან ვარ,
მერე წავალ და არაფერს გეტყვი.
გაივლის დრო და მოვა ზამთარი,
დარდი ფიფქებად დაიწყებს თოვას,
რომ შემცივდება, დაბერავს ქარი,
ჩემს გასათბობად არავინ მოვა...
ხმადაბლა ისევ რომ ამღერდება
"ვერხვის ფოთოლთა თეთრი ლაშქარი",
შენი თვალები გამახსენდება
და ისევ ისე დაბერავს ქარი.
ისევ გაჩნდები ღამის სიზმრებში,
ძველ სურათებსაც ვიპოვი სადმე,
ჩავიძირები ისევ ფიქრებშიShare
სრულად ნახვა