მთავარი » 2010 » მაისი » 20 » martooba
1:45 AM
martooba
მე ხომ მჯეროდა შენი სიტყვების
მაგრამ ამაოდ მქონდა ეს ფიქრი
ჩვენს შორის დიდი კედელი აღსდგა
და ამ კედელთან მე მწარედ ვტირი

ბევრი რამ მოხდა ჩვენს ცხოვრებაში
ჩვენ დიდი ხანი დავყავით ერთად
და უცაბედმა ბედის ბგერებმა
ჩვენ შემოგვძახეს ორივეს ერთად

-მორჩა თქვენი დრო, დამთავრდა წამი
თქვენ აღარ ხართ ერთურთუს ღირსი
ერთი ერთს ამბობს სხვა კი სხვას გვითხრობს
და აგვიბნიეს ცხოვრების რითმი

და ამ დროს კი ჩვენი ლამაზი გრძნობა
დაკარგულია სადღაც წარსულში
მე შენთვის ამ დროს ნულიც არ ვიყავი
არამედ ერთი საბრალო ბიჭი

შენ თუ ჩემ სიტყვებს სადმე კითხულობ
ან წაიკითხავ ოდესმე კიდე
მაშინ მითხარი სიტყვები მხოლოდ
რომ ჩემს სიყვარულს ატარებ კიდე

მე მარტო დავრჩი არ მაქვს სახლ კარი
მე ხომ შენდამი გრძნოვით ვცოცხლობდი
არც მაშინ მქონდა ჩემი სახლ, კარი
მაგრამ შენ მყავდი ოდესღაც მაშინ

ეხლა ვიგრძენი როცა მარტო ვარ
და ამ ლექსს ეხლა ვიგონებ და თან ვწერ
ნეტა შენ მოხვდე ჩემს ლექსთან ახლოს
რომ წაიკითხო და აქვითინდე

მე მარტო დავრჩი და ჩემი გრძნობა
ამ წუთში იმდენ აზრებს მაწოდებს
ხან ერთს ვწერ ლექსს და ხან მეორეს
ჩემი გული კი შენზე აბოდებს

გთხოვ დამიბრუნდი არ გამაწვალო
და ნუ დამტოვებ ჩემ თავთან მარტო
3 დღე დავყავ მხოლოდ უშენოდ
და უძლური ვარ ამ ბედით მარტო

მე ხომ უშენოდ ნულიც არა ვარ
და არც ცხოვრებას უნდივარ მარტო
ჩვენ ერთმანეთის გულისთვის ვართ
ამ ქვეყანაზე მე და შენ მართო

ნუთუ ძნელია ამის გაგება
შენც ხომ გიყვარვარ ჩემო ძვირფასო
გული მიძგერს და ესე მკარნახობს
არ უნდა ვიყოთ მეც და შენც მარტო

ბოლო კუპლეტს ვწერ გულიც ჩქარდება
მიძლიერდება შენდამი გრძნობა
ნანა ეს ლექსი თუ წაიკითხე
მართლა მე ვწერდი გულით ამ ამბავს.

მიყვარხარ!!

კატეგორია: ლექსები | ნანახია: 634 | დაამატა: breakerboy | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს
[ რეგისტრაცია | შესვლა ]