მთავარი » 2010 » ივლისი » 16 » ***
10:11 PM
***
სულის სარკე დაიმტვრევა ნამსხვრევებად,

გულს კი კვლავაც ეჭვის ჭია ჭამს,

როცა ყველას მივუტევებთ დიდსულოვნად,...

დავიბრუნებთ ჩვენს საკუთარ თავს.

რადგან ასე ულმობელად მომექეცი,

სამყაროზე გაბრაზებულს ვგავარ,

მაპატიე,თუ ვერ ვირგებ პოეტობას,

და სიტყვები მთლაინ აზრს ვერ ქარგავს.

გონებაში ფანტაზია დავატიე,

გევედრები,ეს სტრიქონიც მაპატიე,

ამ სტროფებში მთელი სული ჩავატიე,

პატიებას რომ გთხოვ ესეც მაპატიე.
კატეგორია: ლექსები | ნანახია: 669 | დაამატა: breakerboy | რეიტინგი: 0.0/0
სულ კომენტარები: 0
კომენტარის დამატება შეუძლიათ მხოლოდ დარეგისტრირებულ მომხმარებლებს
[ რეგისტრაცია | შესვლა ]