მთავარი » 2010 ივლისი 14 » იცი რას ვგრძნობ?
12:52 PM იცი რას ვგრძნობ? | |
იცი რას ვგრძნობ? იმას, რასაც ანგელოზები ზეციურ ღვთაებას ეძახიან, ეშმაკები ჯოჯოხეთის ტანჯვას, ადამიანები კი - სიყვარულს. * * * მე შენ იმაზე მეტად მენატრები, რასაც მონატრება ქვია, მე შენ იმაზე მეტად მიყვარხარ, რასაც სიყვარული ქვია, შენ ჩემთვის იმაზე ძვირფასი ხარ, რასაც სიცოცხლე ქვია... * * * სიყვარულთან თანაბრადაა დაკავშირებული - შვებაც და ტანჯვაც, სიხარულიც და მწუხარებაც, ბედიც და უბედობაც, სასოებაც და უსასოობაც, აღმაფრენაც და დამარცხებაც... მისი უღელი მძიმეა და მტკივნეული, მაგრამ მაინც სანუკვარი და სანატრელი. ამიტომაც არავის უნდა მისგან გამოხსნა... სიყვარული - ნეტარებაა, რომელსაც ნებით არავინ შეელევა, არავინ დათმობს. სიყვარული - ნათელია, სულიერი ნათელი, ზენათელი, რომლის შეგრძნებასაც სიბნელე, ცხოვრებისეული სირთულე-წინააღმდეგობები ამძაფრებს და აათასკეცებს * * * მეგონა... ჩემზე ფიქრობდი მე ხომ ამ ფიქრით ვთბებოდი მეგონა... ჩემთვის სუნთქავდი მე ხომ ამ სუნთქვით ვკრთებოდი მეგონა... შენი თვალები ჩემს დიდ სიყვარულს მალავდნენ მეგონა... ჩვენი გულები თითქოსდა ერთად ფეთქავდნენ მეგონა... ჩვენი ოცნება ფრთებს შეისხამდა იფრენდა მეგონა... ძლიერ გიყვარდი მაგრამ მე მხოლოდ მეგონა... * * * თუ სიყვარული ტკივილია ტკივილი რაა? იქნებ რაიმე ვერ უთქმელი გულში ჩაკლული.. თუ სიყვარული ცრემლი არის მაშ ცრემლი რაა?იქნებ სიმართლე უფალივით ჯვარზე გაკრული.. თუ სიყვარული ჩემში ცოცხლობს ვინა ვარ თვიტონ? მიხვდებით ალბათ სიყვარულზე შეყვარებული... თუ სიყვარული არ არსებობს სიცოცხლე რაა? არარაობა სიძულვილით დამშვენებული... * * * ძნელია როცა გიყვარს და იცი, ეს სიყვარული აკრძალულია. როცა ცხოვრობ და ბედნიერების ყოველი წამი დაკარგულია. ძნელია როცა გჯერა ტყუილის და სინამდვილეში თვალს ვერ უსწორებ. გრძნობ, როგორ ქრება და შენს სიყვარულს გადასარჩენად ხელს ვერ უსწორებ. ძნელია როცა შეგცვალა დრომ და გულს არაფერი არ შეუძლია. როცა ძებნაში გადის წლები და ჯერ არაფერი არ გიპოვია. როცა ცხოვრობ და იცი რომ არასოდეს არ ყვარებიხარ. Я БуДу ЛюБиТь... * * * Мне казалось, всё в жизни так просто И ответы найти на вопросы Будет мне одной, так легко-о-о Только что-то вокруг изменилось, Не сломалось, но вдруг растворилось И теперь уже далеко... Ты все знал, но только не сумел понять Не прошёл и двух шагов, Ты поставил точку не успев начать Ты ушел и взамен мне не оставил ничего Но всё равно я буду, буду тебя любить, Буду как прежде хить, только одним тобой И вопреки всему я выдержу, я смогу И в сердце я сберегу эту любовь свою... В этой жизни у всех свои роли И устав от ошибок и боли Хочется забыть обо всем.. И в минуты, когда одиноко Где-то рядом с тобою, но только Тот кого ты ждешь, далеко-о-о Я как-будто между небом и землей На перекрестке двух дорог Время нас меняет, стала я другой И пора все понять,все по местам расставить, но... И никто не будет видеть моих слез, Даже если будет слишком больно я сумею всё понять, простить сумею и принять Теперь все то, что невозможно поменять... | |
|
სულ კომენტარები: 0 | |