შენ ხარ ცხოვრება რომელიც მიყვარს,
სიცოცხლე ვისი წყურვილიც მკლავდ,
შენი თვალები იყო ხატება
და ეგ ტუჩები კი მოლანდება............. სურვილი შენი მკლავდა მუდამჟამს,
ვერ ვიოკებდი შენდამი ლტოლვას,
ჭკუიდან მშლიდა შენზე ოცნება,
შორიდან ცქერა და ეს წამება, Share
|
|
შენს სულში რა მინდა? თუ ვერ გავათენე,
მასში, სიმარტოვის ბნელი ირონია.
ახლა გატირებდი, დედას გეფიცები,
თუმცა, ეგ ცრემლებიც, ჩემთვის მირონია.
მე შენთან რა მინდა? - ზედმეტი სიტყვების,
მაგივრად თვალიდან მზის სხივის დაკრეფა,
ყველა გაელვებით, რომ ჰგავდე გაზაფხულს,
ისე კი ამინდი მანაღვლებს ნაკლებად.
ან ეხლა რად მინდა? ვუყურო უშენოდ,
ბნელ ქალაქს - მაღლიდან, დაყრდნობით რაფაზე,
ქალაქში ნისლია (ეს მე ვარ ამ წუთას)
და სიო ქუჩებში აცეკვებს ნაფაზებს.Share
|
|
მოგჩერებივარ, როგორც სანთელს და
სუნთქვასაც ვიკრავ, რომ არ გამიქრე...
შენით ჭკუიდან გადასვლა ღირს და
როგორ ვიცხოვრო, უნდა დავფიქრდე!
როგორ ვიცოცხლო ამ თვალთა იქეთ,
ამ მზერის იქეთ უკუნი ბორგავს...
ჩემს სასთუმალთან ჩამოჯდე იქნებ,
ყური მიუგდო ღამეულ ბოდვას.
და გაგონილი სახელი შენი
ტუჩს რომ მოწყდება ღამის წყვდიადში,
შენ ჯერ არ იცი მე როგორ მშველი
სულს რომ მიბრუნებ ფერთა წიაღში.Share
|
|
ისევ მიყვარხარ, ვაღიარებ, ისევ მიყვარხარ,
გულს ვერ ვუბრძანე, დავიწყება შენი ვერ შეძლო,
შენზე ფიქრები ისევ მპარავს მე ძილს ხანდახან,
რა ვქნა, მირჩიე, რომ მე უშენოდ სიცოცხლე შევძლო.
გაცრეცილ წარულს ვებღაუჭები შიშველ ხელებით,
მაგრამ დამღალა სიყვარულთან უაზრო ბრძოლამ,
ვერ გამიგია მინდა თუ არა წარსულს თან გაჰყვე,
განა აზრი აქვს საკუთარ თავთან ჭიდილს და ბრძოლას?
დღეები გადის, დრო არ ჩერდება, მიქრის უაზროდ,
და ან ფიქრებში კიდევ ერთხელ გათენებულა,
მინდა იცოდე, არც სიყვარული გამქრალა ჩემი
და არც ტკვილი შენი დაკარგვის განელებულაShare
|
|
იცრუო, უფრო ადვილია
__სიმართლის თქმაა ძნელი
ილაპარაკო ადვილია
__აღსარებაა ძნელი
შეცდომა დაუშვა,ადვილია
__გამოსწორებაა ძნელი
გული მატკინო, ადვილია
__მოფერებაა ძნელი
ჩემი მოსმენაც ადვილია
__გაგება, ცოტა ძნელი
რაღაც გამახსენო ადვილია
__რაღაც დამავიწყო ძნელი
კითხვებით შემაწუხო ადვილია
__წარსულზე ფიქრია ძნელი
ჩემს ღალატს რა უნდა,ადვილია
__ერთგულებაა ძნელიShare
|
|
ახლოს მომიშვი,გიჩურჩულო ცხელი ტუჩებით, თორემ კარსმომდგარ გაგიჟებას ვერ გადვურჩები. ხვალვე ამრევენ შეშლილიდან გადარეულში და ჩამტენიან სველი ტომრის ვიწრო სხეულში. Share
|
|
pirvelad rodesac vnaxe jruanteli damiara mtel tanshi...Share
|
|
მოგნატრებია ოდესმე ტირილი?
ოდესმე ცრემლი მოგნატრებია?
თუ გყვარებია ოდესმე ვინმე?
ვისიმე ჯავრი თუ გქონებია?
ღამე მთვარესთან გითენებია?
წვიმაში თმა თუ დაგსველებია?
ზღვასთან ბაასი თუ გყვარებია?
თვალი ცრემლით დაგსველებია?Share
|
|
ნუ გეშინია... მე შენთან მოვალ,
მოგძებნი ბნელში ხელისცეცებით...
მჭირდები ისე, ვით ზამთარს თოვა,
როგორც ორთავეს ეს სარეცელი. შენ ახლა ისე მჭირდები, ისე,
ვით ღამეს დილა, დილას-საღამო...
როგორც პოეტებს უსაზღვრო სივრცე,
როგორც ვარსკვლავებს მთელი სამყარო. Share
|
|
იმ სიყვარულს გაუმარჯოს, შორიდან რომ მაწვალებს,
ერთხელაც რომ დავიჭერ და, დავუკოცნი შავ თვალებს.
იმ სიყვარულს გაუმარჯოს სულს რომ ეთამაშება,
ტუჩ-ბაგეს რომ შეუქებ და, ის კი გეკაპასება.
იმ სიყვარულს გაუმარჯოს, შეხვედრა რომ მართლა სურს,
ზამთარში რომ სარკმელთან ზის, გულში მალავს გაზაფხულს.
იმ სიყვარულს გაუმარჯოს დიდი გრძნობა რომ ჰქვია,
ჩუმად მისთვის ბუტბუტებს და იასავით მორცხვია.Share
|
|
დაუკითხავად თუ კი შემიყვარდი, თუკი შენზე ფირქში ღამე გავათიე ,
მიყვარხარო... თუკი გამოგიგტყდი სული შეგიშფოთე მაპატიე......
ვიწრო ბილიკებზე დამიღამდა, მაგრამ შარა გზაზე გავაღწიე,
წინ შენი სახე მიმიძღოდა და თუ აქაც შევცდი მაპატიე.........Share
|
|
ეკლესიაში ორი სანთელი ჩუმად იწვოდა...
არვინ არ იცის მათი გულები რაზე ფიქრობდა...
რატომ ტიროდა ერთი სანთელი მისგან ფარულად...
როგორ უნდოდა ასრულებოდა რატომ უყვარდა...
სანთლის ფიქრები უკავშირდება მხოლოდ ერთს...
მას ხომ უყვარდა და ადიდებდა როგორც ღმერთს...
მისმა ღმერთმა კი ზურგი აქცია საცოდავს...
ჩუმად იწვოდა ნაზი სანთელი და მას ნატრობდა...
და ეს სურვილი მას გულს უკლავდა ცრემლებად ღვრიდა...
ნაზი სანთელი მთლად გაიფიტა გროშად არ ღირდა...
მოვაო ფიქრით ტკივილს ფარავდა გულში სანთელი...
მისი ტკივილი ყველამ გაიგო შველას არ ელის...
ჩუმად იწვოდა ეკლესიაში სანთელი მწველი...Share
|
|
ევედრებოდა ღმერთს ქურდი ბიჭი
სანთელს უნთებდა ღვთიშობლის ხატებს
შეყვარებულზე ფიქრობდა, იგი
ცხელი ცრემლები უვსებდა თვალებს
იწვოდა სანთელი ნელა
თითქოს სიყვარულს ეკიდა ცეცხლი,
ყველა ერთ სანთელს უცქერდა
ქურდმა ბიჭმა კიდ აწერა ლექსი:
ჩემო სიცოცხლე,როგორ მიყვარხარ
მე უშენობით არ მყოფნის გონი
მე უშენობით ვეღარ ვიცოცხლებ,
და თავს მოვიკლავ მოვიკლავ მგონი!!!Share
|
|
ყვავილს გაჩუქებ
ცრემლებით გაზრდილს,
სულსაც გაჩუქებ
ქარს გამოვატან,
გულსაც გაჩუქებ და იცი როგორ?
ყოველ ფეთქვაზე რომ თქვას მიყვარხარ!!Share
|
|
უაზრობაა მთელი ცხოვრება ძიება რაღაც წმინდა გრძნობების.
უაზრობაა ოცნება მაშინ, როცა სიცოცხლეს ემშვიდობები.
უაზრობაა გენატრებოდეს ვისაც არასდროს მოენატრები,
უაზრობაა გიყვარდეს იგი, ვისაც არასდროს შეუყვარდები, უაზრობაა მთელი ცხოვრება ძიება გრძნობის და რაღაც ახლის.
უაზრობაა შინ დაბრუნება, და მონატრება ცარიელ სახლის,
უაზრობაა ლოდინი მაშინ, როცა იცი რომ არავინ მოვა,
უაზრობაა სიცოცხლე მაშინ, როცა იცი რომ სიკვდილის დროა, უაზრობაა დარდი, ლოდინი, ფუჭი ოცნება და მონატრება,
როცა იცი რომ ის სხვაზე დარდობს, სხვაზე ფიქრობს და სხვა
ენეტრება,
უაზრობაა სთხოვდე სიყვარულს ვისაც არა აქვ ამ გრძნობის განცდა,
თუკი შენი და იმისი გზები დასაწყისიდან ერთმანეთს ასცდა. Share
|
|
მიყვარხარ გესმის?! ჩემი ხმა არის,
ჩემი ფიქრები ახლა შენია...
შუაღამისას მთრთოლვარედ რომ გწერს,
ამ ლამაზ სიტყვებს, ჩემი ხელია.
მიყვარხარ ვერ გრძნობ?! მაშინ უფალს ვთხოვ,
რომ გაგრძნობინოს ჩემი ვედრება,
შენ ტკბილად გძინავს მე კი ამაღამ,
მხოლოდ შენს ფიქრში ჩამეძინება...Share
|
|
მე სანთელს ავუნთებ ღმერთს...შენზე ვილოცებ
ვიცი არ დამიშლის ამას...
მაინც არ მასვენებს მწარე სინამდვილე
ახ... ნეტავ ვიცოდე სადხარ...
თაფლის სანთელივით ხელში დავიღვრები
და სულს დავედები ხატად,
ოცნება დაიქცევა ფიქრი დამიდნება
ან ნეტავ ვიცოდე სად ხარ...Share
|
|
გული იცი რაზე მტკივა,რიმ ისე აღა მენატრები როგორც მენატრებოდი არადა მინდა ისევ ისე მენატრებოდე და ისევ ისე მიყვარდე...შენ ხომ ჩემი პირველი და უკანასკნელი სიყვარული ხარ...ეს ხომ გულწრფელი სიყვარულია რომელშიც არანაირი გამორჩენა და სიბინძურე არ არის...წმინდა სიყვარული რომელიც უპასუხოდ დარჩა და რომელიც ძალიან დაუცველია მაგრამ მე ვცდილობ დავიცვა ის და გადავარჩინო რადგან როცა შენ შეგხვდები კიდევ განვიცადო ის რასაც განვიცდიდი და კიდევ ერთხელ ვიგრძნო თუ რას ნიშნავს ნამდვილი სიყვარული...წმინდა სიყვარული...მინდა შენ მომწმინდო ის წმინდა ცრემლი რომელიც შენს გამო მოევლინა ქვეყანას და რომელიც შენ დააშრე...Share
|
|
გიორგიმ და მარიმ ერთმანეთი ქორწილში გაიცნეს, ანის და გიგის ქორწილში, ორივენი მეჯვარეები იყვნენ. ერთმანეთი ძალიან მოეწონათ, ორივენი კარგები იყვნენ და ერთი ნახვითაც შეუყვარდათ ერთმანეთი, მაგრამ არ ამჟღავნებდნენ. რამოდენიმე თვის შემდეგ ერთმანეთს გამოუტყდნენ სიყვარულში, ერთი წელიწადი იყვნენ შეყვარებულები, ძალიან უყვარდათ ერთმანეთი.
მარი ერთ ბიჭს უყვარდა - რაჯის, რომელიც ცდილობდა მარი და გიორგი ერთმანეთს დაეშორებინა, შეეძლო კიდეც.
მარი მარტო იყო სახლში, როდესაც თავს ქურდები დაესხნენ და ერთ-ერთმა მათგანმა გააუპატიურა. მარიმ ამოიცნო ეს თვალები, მაგრამ დამალა, ეშინოდა გიორგი მიმატოვებსო, ცოლად არ გავყვები, არ გავაუბედურებ, მაგრამ მაინც მეყვარებაო...
რაჯიმ რომ არაფერი ცვლილება ნახა მათ შორის თვითონ უთხრა გიორგის ყველაფერი. გიორგიმ არ დაიჯერა, ეს დამცირება ვერ აიტანა, სინიაკი დაამჩნია თვალებზე, დააბრმავა.
გაავებულმა გიორგიმ მარის პაემანი დაუნიშნა, მარიმ უცებ ანას დაურეკა და უთხრა:
- მგონი კარგ ხასიათზე არ არის გიორგი, რაღაც აღელვებული ჩანდა და პაემანი დამინიშნა.
- მარი ! ძალიან გთხოვ ფრთხილად, ცოლობაზე არ დათანხმდე ხომ იცი?...ან იქნებ პრობლემები აქვს უბრალოდ და სურს შენთან გადაწყვიტოს, მაგრამ შენ ფრთხილად, შენ რამე არ წამოგცდეს, თავი სამუდამოდ არ დაიღუპო...დაარიგა აღელვებულმა ანამ
- ანა იქნებ რაჯი ჩაერია? ( ტირის მარი) და ყურმილი გაუვარდა. ანა მოვიდა სახლში, დაამშვიდა და უთხრა მოწესრიგებულიყო და წასულიყო შეხვედრაზე
მიდის ტროტუარზე და გრძნობს, რომ ცუდი უნდა მოხდეს...ხეები ჩურჩულებენ, თითქოს აფრთხილებენ, თითქოს ამბობენ:
- " საწყალი მარი".
მივიდა გიორგისთან, იმ ადგილზე, სადაც დანიშნეს პაემანი. გიორგიმ დააჯინა მარი და თვითონაც დაჯდა. არაფერს ეუბნება...მარის უნდა შეეკითხოს რაღაც და...გამოჩნდა რაჯი. იქვე გული წაუვიდა მარის და რომ გამოფხიზლდა საავადმყოფოში აღმოჩნდა, ირგვლივ მეგობრები დასტრიალებდნენ, მათ შორის ანიც, მაგრამ " ნაცნობი ბიჭები" ვერსად ნახა.
გავიდა ერთი თვე, არსაიდან ჩანს გიორგი, არც რაჯი, რომ რაღაც მოუხერხოს, სამაგიერო გადაუხადოს ამ " მტერს" . არ რეკავს გიორგი...დიდი ხანია არ უნახავს და არც მისი ხმა გაუგია...ენატრება...ო, როგორ ენატრება...უყვარს სიგიჟემდე, მაგრამ მას ხომ არ უყვარს? - " სხვა შეუყვარდებოდა ალბათ და ჩემზე არც კი ფიქრობს" - ასეთ ფიქრებშია მარი და...დარეკა ტელეფონმა, თითქოს ნაცნობი ზარია, თითქოს ელოდა ამ ზარს.
- ალო! და მოსიმინა რაჯის ხმა, დამცინავი სიტყვები.
- არ გინდოდი?აწი არც მე მინდევხარ და არც სხვას!
გაითიშა...დადო...დაწვა...იტირა...სიცხემ აუწია...ცუდადაა...წერს რაღაცას...
...აქეთ გიორგი თავის ჭკუაზე არაა. იმ დღიდან ქალებში დადიოდა, იქნებ გული გადავაყოლოო, მაგრამ მაინც იჩინა თავი სიყვარულმა, ნერვებზე იშლებოდა, ყოველდღე მთვრალი დადიოდა, ალკოჰოლმა არ უშველა...სურათები ჯიბით დაჰქონდა, აინტერესებდა მარის ამბავი, ენატრებოდა, მაგრამ " ვერ იტანდა" , მთელი ქვეყანა სძულდა, თავის თავს ვერ სცნობდა სარკეში, ასეთ სიტუაციაში იყო ერთი თვე.
ერთ დღეს დარეკა ტელეფონმა, აიღო გიორგიმ, მაგრამ ვერ გაბედა ხმის ამოღება და დადო, ვერც იცნო ხმა, " ვიღაცას" არ ათქმევინა სიტყვა... ეშინია...ვისი ან რისი?...სიცოცხლის.
4-5 დღის შემდეგ, გვიან რეკავს ტელეფონი, გიორგიმ თავს სძლია და...
- გისმენთ.
- ალო...გიორგი, გიორგი შენ ხარ? არ დაკიდო!
- ო - არ უპასუხა.
გიორგიმ იცნო დაქალი.
მეორე დღეს ისევ.Share
|
|
|
