_ასე მგონია ვიღაც უნდა შემხვდეს
_ვინ უნდა შეგხვდეს?
_არ
ვიცი...
_მაშ რატომ გგონია?
_იცი?... მე ის მიყვარდა!
_როდის?
_მეც არვიცი როდის, ალბათ დიდი ხნის წინ
_მაინც?!...
_სანამ დავიბადებოდიShare
|
|
მოგნატრებიათ? მშვიდ საღამოს ზეცის ყურება
ვარსკვლავებს შორის დაკიდული ნახევარ მთვარე
მე განმიცდია მონატრება სიმშვენიერის
და მიტირია მონატრებით აღვსილსა მწარედShare
|
|
მინდა უეცრად ქუჩაში შემხვდე, შემთხვევით ბეჭი გამკრა
და ყველა კოცნა, რაც კი გაჩუქე- მაგ ტუჩებიდან აგფცქვნა!
მინდა წაგართვა ყოველი სიტყვა, შენთვის რომ მითქვამს გრძნობით,
მსურს დავითმინო ეს განსაცდელი,- გული გავსილი ბოღმით...Share
|
|
იჯდა ქრისტე და, მდუმარე დიდხანს,
სილაზე თითით რაღაცას წერდა,
ჩაქოლვის დასტურს ელოდნენ მისგან.
და არ ცხრებოდა ყაყანი მტერთა.Share
|
|
გადაღლილი დღის იარა მწარე,
ღამეს ცრემლებით წარსულს გამოსთხოვს,
იმედის ცეცხლი თეთრი ვით მთვარე,
ნაღვლიან გულში ფიფქებად მოთოვს...Share
|
|
მინდა,
საწუთრო დაგავიწყო, -
სთქვა:
- რა საკვირველი ყოფილხარ!Share
|
|
რამდენი ბიჭი დაიღუპა, იმდენი ოცნება დაიმარხა,
ბევრს სიყვარული არ ღირსებია, ცხოვრების სიამე არ უნახავს,
ყველანი სიცოცხლეს შეხაროდნენ, და ყველა სამშობლოს შეეწირა,
სიკვდილმა ცხოვრება არ აცალა, ღიმილი სახეზე შეაყინა,Share
|
|
ცეცხლსა და ჰაერს რომ გიგზავნის ჩემი არსება,
ორივეს შენთვის რომ
იმეტებს ჩემი სხეული,
პირველი ვნებას, მეორე კი ფიქრს ემსგავსება,
ყოფნა-არყოფნის ზღვარზე რომ მაქვს გარს მოხვეული. როცა ეს ორნი
უსწრაფესად ჩემგან მიქრიან,
რათა სიყვარულს მსახურებდნენ, როგორც
ელჩები,
მე აღარ მახსოვს, როგორ შემქმნა ოთხმა სტიქიამ
და ვიცი
მხოლოდ, ცოცხალმკვდარი ორს რომ შევრჩები. Share
|
|
მე შენს ღირსებებს ლექსით ვაქებ ნეტავი ვისთვის?
ვინ დამიჯერებს და
რას ვიტყვი ნეტავი ახალს?
ეგებ წარწერას გითხზავ მხოლოდ საფლავის
ქვისთვის,
სადაც მნახველი ღირსებათა ნარჩენსღა ნახავს. მე რომ
შენს თვალებს შევადარე მზე, სხივოსანი,
მრავალთაგან რომ შენში ვპოვე
სრულყოფილება,
ეგებ თქვან ჩემზე მომავლებმა - `შეცდა მგოსანი,
ზეციერად რომ მიიჩნია მიწის ქმნილება~. Share
|
|
მე სანამ შენში შთაგონების ძიებას ვბედავ,
სანამ შენს სუნთქვას სიოდ
ვაფენ ლექსის სტრიქონებს,
უხეშ ქაღალდზე საფერებელს ვერავის ვხედავ
და ჩემი მუზაც სხვა სალოცავს ვეღარ იგონებს. ჩემს ლექსს კი არა,
საკუთარ თავს უთხარ მადლობა,
შენს სილამაზეს, შენზე უკეთ, ვინ რას
გაუგებს?!
მუნჯიც რომ იყოს და ვერ შეძლოს გრძნობის განდობა,
შენს
სიტურფეზე მისი მზერა გაისაუბრებს. Share
|
|
ღამეა ძველი და დაძენძილი
და ელვასავით შენი მზე უვლის...
მე
მეშინია, რომ დამეძინოს
და დამესიზმროს შენი სხეული. გიგონებ
შორით... და სიკვდილამდი
ალბათ წყურვილი მომკლავს ფარული_
შემოდიოდა სულში ვივალდიShare
|
|
არ გიყვარვარო! – ვეღარ მეტყვი ცილისწამებით,
თავადაც ხედავ, საკუთარ
თავს მტრად რომ ვექეცი,
რომ შენზე ფიქრში თენებით და შემოღამებით
ჩემსავე სხეულს სუნთქვასავით გამოვექეცი.
ვერ მეტყვი, რომ შენს
მოძულესთან დავალ მოყვრებით,
რომ შენს მოშურნეს თვალთმაქცური ჟინით
ვხლებივარ,
რომ მორჩილების კვნესითა და ამოოხრებით
შენს
სისასტიკეს ერთხელ მაინც შევბრძოლებივარ.Share
|
|
ver giviwyeb ra vqna Tavs ver verevi
kvlav miyvarxar, albaT ver
Segelevi
xeli mkari, raT mimagde ugulod
mpirdebodi Sens
siyvaruls ugulos. isev gnatrob, isev geZeb ara xar,
damibrundi
Cemo kargo sad xar?!
Senze fiqriT dailia es guli
kvlav
boboqrobs CemSi es siyvaruli. Share
|
|
me Tu avtirdi amatirebs uSenod yofna,
Cems bnel oTaxSi isev sevda
daisadgurebs,
gamaxsendeba Seni nazi tuCebis kocna,
Seni
tkbili xma Cems arsebas rom anadgurebs Senc atirdebi wamogiva
Tvaildan cremli.
gagaxsendeba ras velodiT da ra gxvda wilad,
Seni Tvalidan mowyvetili umanko cremli
dedamiwis guls gaaRviZebs,
rom sZinavs mSvidad, Share
|
|
უაზრობაა მთელი ცხოვრება ძიება რაღაც წმინდა გრძნობების.
უაზრობაა ოცნება მაშინ, როცა სიცოცხლეს ემშვიდობები.
უაზრობაა გენატრებოდეს ვისაც არასდროს მოენატრები,
უაზრობაა გიყვარდეს იგი, ვისაც არასდროს შეუყვარდები,
უაზრობაა მთელი ცხოვრება ძიება გრძნობის და რაღაც ახლის.Share
|
|
shen chemze meti araprit ar xar,
Chems shemdeg suntqav, chems shemdeg dgaxar
Da im saxitac titqos rom mgavxar
Chemze lamazi odnavadac ar xar.
Shen mogizules chemma piqrebmaShare
|
|
მოყევი სიტყვებით მოყევი ფრაზებით
მოყევი უჩუმრად მალული აზრებით
აიღე ფურცელი გაავლე ხაზები
რაიყო თამამად კიარ გიბრაზდებიShare
|
|
ანგელოზს ეჭირა გრძელი პერგანეტი,
მწუხარე თვალებით მიწას დაჰყურებდა.
მშვიდობით, მშვიდობით! ამაოდ დაგენდე,
ელვარე საღამოვ ალმას საყურეთა!Share
|
|
ო, რა მარტოა, ღმერთო ჩემო, ადამიანი,
ისიც, რომელიც თითქოს ქვეყნად არ არის მარტო,
სამგლოვიარო რიტუალმა გადაიარა
და შენ იკავებ შენთვის მკაცრად მოზომილ ფართობს.
ყველაზე ერთგულს და ყველაზე უფრო ახლობელს
გაჰყვება შენი ნიღაბივით ჩამქრალი სახე,Share
|
|
შეყვარებული ხარ? ალბათ გიყვარს ვინმე
ჰო და ჩემო კარგო კარგად მომისმინე...
შენ თუ შეიყვარებ, მხოლოდ აგრძნობინე,
ძალიან თუ გიყვარს ნუ შეატყობინებ.Share
|
|
მენატრები, ღმერთო როგორ მენატრები! გულის ტკივილამდე, სულის კივილამდე...ტირილამდე...კივილამდე...ვგიჟდები გესმის? როცა ჩემთან არ ხარ ვგრძნობ და ვაცნობიერებ, რომ ჩემთვის ძალიან ძვირფასი, მნიშვნელოვანი, ძალიან საყვარელი ადამიანი ხარ, ბოლომდე ვაცნობიერებ იმას, რომ უშენოდ ცხოვრება არ შემიძლია, შენით ვსულდგმულობ, შენით ვსუნთქავ, შენით და შენთვის ვარსებობ! ოჰ, როგორ მტკივა ეს მონატრება რომ იცოდე, როგორ მღლის, სულიერად მფიტავს. ყოველი წუთი საუკუნეა უშენოდ!!! თითქოს დრო იყინება, თითქოს არც თენდება და არც ღამდება...ძლივს ვსუნთქავ უშენოდ, რადგან შენ ხარ ჩემი ჰაერი...გთხოვ მალე დამიბრუნდი, დამამშვიდე და ისევ და ისევ მითხარი რომ ყველაფერი კარგად იქნება და ჩვენ სიცოცხლის ბოლომდე ერთად ვიქნებით, რომ გიყვარვარ სიგიჟემდე და შენი ერთადერთი სიყვარული ვარ! მენატრება შენი თბილის სიტყვები, შენი სევდიანი და სიყვარულით სავსე ხმა! არ შემიძლია უშენობა! შენ ხარ ჩემი სიცოცხლე..Share
|
|
ერთი ნახვით შეყვარება ვინ იცის რა არი?
ხოო მეცსმის სიტყვით გადმოცემა ძნელია... ცხოვრობ ჩვეულებრივი ცხოვრებით და უცებ, სულ მოულოდნელად შემოდის შენს ცხოვრებაში ის რაც ვერ წარმოგედგინა... გინდა სხივი დაარქვით, გინდაც აზრი, რა მნიშვნელობა აქვს... ეს ცვლის ყველაფერს, შენს სამყაროს სულ თავდაყირა აყენებს... უცებ გიყვარს! შეიძლება ვერც მიხვდე ამას თავიდან... გრძნობ რაღაც ძალიან ძლიერს მაგრამ არ იცი რა არის... შენ ხომ აქამდე არ გყვარებია... მერე ნელ-ნელა ყალიბდები, თითქოს იზრდები... და შენი ეიფორია სიყვარულის სახელსირქმევს... ხვდები რომ გიყვარს ყველაზე მეტად, ალბატ სიცოცხლეზე მეტადაც...Share
|
|
მ ე ნ ა ტ რ ე ბ ი!!! ჰკივის ჩემში შენი მონატრება, თვალის უპეებს
ეხეთქება, ცრემლებად მოგორავს და გულში მეღვენთება........
აი გავიდა ლამაზი ზაფხული, დადგა შემოდგომა და ჩემს სულშიც
მოსაღამოვდა, სულ მთლად ჩამობნელდა, განშორების სასტიკმა
ქარიშხალმა მოპარული ბედნიერება წარიტაცა და სივრცეში გაქრა.........
არაფერი აღარ დარჩა უსაშველო ჩუმი სიცარიელის და მტანჯველი
მონატრების გარდაShare
|
|
|
